Inicjatywy ocalenia treści ze znikających hostingów

Obecnie zaobserwować można konsekwentny spadek liczby użytkowników bezpłatnych usług hostingowych. Ich udział w rynku maleje. Właściciele likwidowanych serwerów nie są zainteresowani tworzeniem i utrzymywaniem archiwów. Dlatego też pojawiło się wiele inicjatyw oddolnych, których celem jest ocalenie treści przed skasowaniem.

Co sprawia, że witryna internetowa jest obiektem cyfrowego dziedzictwa kulturowego?

Dziedzictwo kulturowe jest tym, co współczesne społeczeństwo wybiera z przeszłości, aby przekazać przyszłym pokoleniom. Większym problemem od samej archiwizacji i zapewnienia dostępności cyfrowych kolekcji może być wybór tego, co zostanie zakwalifikowane jako dziedzictwo kulturowe istotne do zachowania. Dotyczy to w szczególności cyfrowych artefaktów.

‘Reborn-digital material’ czyli odtwarzanie cyfrowych zasobów

Sieć jest sama w sobie ważnym źródłem historycznym, dlatego warto zwrócić szczególną uwagę na zasoby zgromadzone w archiwach internetowych. Niebawem zasoby typu 'reborn-digital material’ będą prawdopodobnie jedynym źródłem wiedzy historycznej, jakie pozostanie dla przyszłych pokoleń.

Cnota zapomnienia w erze cyfrowej

Gdy treści starzeją się stają się coraz bardziej oderwane od kontekstu i coraz mniej istotne. Dostępność „starych informacji” może grozić surowymi i daleko idącymi konsekwencjami dla cenionych społecznie i często chronionych indywidualnych interesów reputacji, tożsamości i rehabilitacji. Tymczasem „prawo do bycia zapomnianym” stworzyło przestrzeń dla odkupienia i przebaczenia w erze cyfrowej.

Cyfrowy ślad: utracone na zawsze, jednak niezapomniane…

Erę demokratyzacji informacji charakteryzuje niespotykane dotąd uwolnienie treści cyfrowych. Według Penny Carnaby wszyscy jesteśmy częścią pokolenia, które na masową skalę „usuwa, kasuje treści” (delete generation). Jest to metafora opisująca skalę i tempo bezpowrotnej utraty treści cyfrowych tworzonych globalnie przez użytkowników z całego świata.

Cyfryzacja humanistyki: humanistyka cyfrowa i trzecia kultura

W kulturze cyfrowej na pierwszy plan wysuwają się takie aspekty jak: matematyczność, holistyczny charakter wiedzy, świadome wykorzystywanie mediów czy łączenie teorii z praktyką. Humanistyka cyfrowa to użycie cyfrowych technologii do zadawania pytań, prowadzenia badań, stawiania hipotez i analiz, a także prezentowania dziedzictwa kulturowego ludzkości.

Wszystko zaczęło się od elektronicznych maszyn cyfrowych

Pierwsze maszyny cyfrowe były jednostkami stacjonarnymi o dużym ciężarze i nieprzeciętnych gabarytach. Monstrualny rozmiar nie przekładał się jednak na wydajność. Szybko zostały zminiaturyzowane i połączone w systemy zintegrowane. Dostęp do globalnej sieci sprawił, że stały się także ogólnodostępne. Na takich podwalinach zrodziła się analityka internetowa.

Digital Vellum: cyfrowa migawka w służbie ludzkości

Digital Vellum to utrwalenie ekosystemu cyfrowego wraz z podtrzymującą jego egzystencję infrastrukturą – swoiste zdjęcie rentgenowskie zawartości dysków, aplikacji i systemu operacyjnego wraz z opisem maszyny. Digital Vellum zakłada zachowanie „cyfrowej migawki”, tak aby możliwe było odtworzenie przeszłości w przyszłości.